Na pożegnanie powiedzieli:
Droga taneczna rodzino, ta wyjątkowa chwila nie jest dla nas pożegnaniem - w naszych sercach będziemy tańczyć wiecznie.
Tańcem pasjonujemy się od dzieciństwa. Początkowa miłość do tańca nigdy nie przestała płynąć w naszych żyłach. W naszych sercach będziemy nadal tańczyć, tylko nie będziemy już rywalizować. Teraz tęsknimy za czymś nowym. Nasza złota dekada tak szybko minęła.
Dziesięć lat temu zatańczyliśmy nasz pierwszy wielki finał, tutaj, w Bournemouth,
a w 2015 roku, zasmakowaliśmy naszego pierwszego zwycięstwa jako Amatorzy. Nadal miło wspominamy zejście ze słynnych niebieskich schodów przy świetnej muzyce Orkiestry Ross Mitchell'a. To było magiczne.
Dziękujemy wszystkim tym, którzy w nas wierzyli i wspierali. Dziękujemy naszym kochanym rodzinom.
Świetnie, początkowo, inspirowali nas: Vanone's, Barbieri's i Igor Gutovskyi. Lepszego startu nie mogliśmy sobie wyobrazić. Barr's, Powell's i wszyscy troje Gleave dodali nam skrzydeł, których potrzebowaliśmy. Skrzydła do nauki, do rozwoju i do bycia mistrzami. Zaś VESA, Marabo, Iban Salgado i Supadance byli tymi, którzy ubierali nas bardzo elegancko. Bez was nie dalibyśmy rady.
Specjalne podziękowania kierujemy do Ruuda Vermeij i Maximiliaana Winkelhuis. Oboje sprawili, że czuliśmy się wyjątkowi, a w chwilach zwątpienia wspierali nas. Nigdy o Was nie zapomnimy ... codziennie wspominamy jednego z Was ... nasz kochany synek też ma na imię Maksymilian.
Wierzymy, że nie ma wspaniałej przyszłości bez marzeń.
Wyobraźcie sobie małego chłopca, w małym kraju, zwanym Mołdawią ... jakieś 35 lat temu ten chłopak marzył o życiu tancerza, a w Polsce, mała dziewczynka też odważyła się marzyć. Cóż ... oto stoimy przed wami. Nasze marzenia się spełniły. Nasze marzenia nadal są dla nas ważnym drogowskazem.
Marzymy teraz o byciu ambasadorami prawdziwego tańca towarzyskiego. Jeszcze nie wiemy jak to będzie wyglądało, ale ekscytujące jest dowiedzieć się, kiedy i gdzie zrealizują się te marzenia.
Jesteśmy wdzięczni, że organizatorzy UK Open dali nam tę wyjątkową okazję do zatańczenia ostatniego tańca!
Zostawiamy Was ze szczęściem i wdzięcznością. A naszym współzawodnikom, którzy motywowali nas do stawania się lepszymi, chcemy powiedzieć: Bardzo Was wszystkich szanujemy! Marzmy dalej.
Sergiu and Dorota English version