Dla osób niepełnosprawnych taniec jest jedną z form aktywnej rehabilitacji, zabawy oraz integracji z otoczeniem. Jest także niezwykłym połączeniem sportu i piękna. Gdy tylko odważymy się wyjść na parkiet, przełamiemy barierę kompleksów, wstydliwości i pewnych ograniczeń, taniec staje się wtedy źródłem radości, satysfakcji, poczucia własnej wartości oraz poprawy swojej samooceny i uwolnienia pozytywnych emocji.

U wszystkich osób zarówno sprawnych i niepełnosprawnych, zajęcia taneczne: rozwijają koordynację ruchową, wzmacniają ciało, dają umiejętności cenione w towarzystwie. Taniec łączy ludzi. Współczesny, kulturalny człowiek oprócz znajomości obcych języków, komputera i prowadzenia samochodu, powinien także umieć tańczyć.

U par, które trenują już przez pewien czas, taniec wykształca pozytywne cechy psychiki: koncentrację, wytrwałość, dyscyplinę wewnętrzną, systematyczność, wiarę we własne umiejętności, panowanie nad sobą, silną wolę i energię.

W tańcu towarzyskim na wózkach ze względu na sprawność ruchową tancerza niepełnosprawnego, wyróżniamy dwie podstawowe klasy:

• klasa I - osoby o mniejszej sprawności fizycznej (zwykle są to osoby z porażeniem czterokończynowym, lub dystrofią mięśniową).
• klasa II - osoby o większej sprawności fizycznej (paraplegia, osoby poruszające się o kulach lub korzystające z protez kończyn dolnych).

Przynależność do odpowiedniej klasy ustala specjalna komisja klasyfikacyjna badająca sprawność osoby na wózku. Do badań takich (przeprowadzanych u tancerzy z grupy I obowiązkowo co 5 lat zaś u tancerzy grupy II na żądanie) należy między innymi sprawdzenie możliwości skrętu tułowiem, uchwytu i odepchnięcia rękoma oraz stabilność ciała. Ocena tych możliwości wyrażana jest w skali punktowej przy czym zawodnik uzyskujący od 1 do 10 punktów zostaje sklasyfikowany w kategorii I zaś od 11 do 20 w kategorii II.

W każdej z tych klas, pary mogą startować w układach:

• combi ? jeden z tancerzy jest osoba sprawną drugi zaś porusza się na wózku.

• duo ? oboje tancerze poruszają się na wózkach.

Z uwagi na zaawansowanie taneczne par są one podzielone na 2 kategorie:

promotion ? osoby rozpoczynające swoją przygodę z tańcem, startujące po raz pierwszy na turnieju lub bardzo młode wiekiem.
top (main)- pary zaawansowane, mające za sobą już starty w wielu turniejach i posiadające konkretne umiejętności taneczne. Tylko ci zawodnicy mają prawo reprezentować Polskę na turniejach międzynarodowych podlegających klasyfikacji IPC.

W grupie "promotion" podczas zawodów tańczonych jest 5 tańców. Jest to połączona grupa tańców standardowych i latynoamerykańskich, dzięki czemu podczas jednego występu możemy obejrzeć:

• Walca angielskiego
• Walca wiedeńskiego
• Sambę
• Cha-chę
• Jive'a

W zależności jednak od indywidualnych ustaleń organizatora imprezy, ilość oraz rodzaj tańców może ulec zmianie.
W kategorii tanecznej "top" tańczone są takie same tańce jak na wszystkich turniejach tańca towarzyskiego.

W kategorii "top" każda para może startować w obu stylach (ST i LA), bądź wybrać jeden preferowany przed siebie styl taneczny. Bywają przypadki, gdzie tancerz niepełnosprawny startuje zarówno w układzie combi jak i duo z innym tancerzem niepełnosprawnym. Kryteria oceny par tanecznych na wózkach są takie same jak na turniejach par sprawnych. Podczas tańca ocenie podlega m.in.:

• poczucie rytmu u pary
• zgranie pary
• prezencja
• technika jazdy na wózku
• umiejętności taneczne tancerza sprawnego

Ocena sędziowska tańca na wózkach jest bardzo trudna. Z pomocą w przychodzą tutaj dodatkowe szkolenia prowadzone przez IPC.

IPC (International Paralympics Committee) w komórce zajmującej się tańcem na wózkach pracuje między innymi nad ujednoliceniem przepisów dotyczących organizacji i prowadzenia turniejów.  W chwili obecnej zgodnie z jego zaleceniami tylko pary posiadające licencję mogą brać udział w zawodach rangi międzynarodowej i zostać wpisanymi w rankingi na oficjalnej stronie IPC Wheelchair Dance Sport.

Pierwszy międzynarodowy turniej tańca na wózkach odbył się w 1977 roku w Szwecji, która jest krajem pionierskim w aktywizacji osób niepełnosprawnych ruchowo. Pierwsze Mistrzostwa Świata zostały zorganizowane w Japonii w 1998 roku.

Dzisiaj ponad 5.500 tancerzy (4.000 niepełnosprawnych i około1.500 sprawnych partnerów) z ponad 40 krajów świata, uprawia rekreacyjnie lub tańczy na turniejach taniec na wózkach. Tak więc popularność tańca na wózkach wzrasta. Tutaj wiek zawodników nie ma znaczenia, liczy się tylko chęć i zamiłowanie do muzyki i tańca. W Polsce istnieje kilka klubów tanecznych zajmujących się propagowaniem tańca na wózkach. Do najbardziej prężnych można zaliczyć "SWING DUET" i "NASZ STYL"  z Warszawy oraz "INTEGRACJA WYSZKÓW - OSTROŁĘKA". Udział w turniejach biorą również zawodnicy z Milicza, Krakowa, Poznania i Gdańska.

Polacy zajmują czołowe miejsca na podiach. Są wśród nich obecni Mistrzowie Świata i Europy zarówno w kategorii combi jak i duo.

Co roku organizowane są w Polsce Otwarte Mistrzostwa Polski w Tańcu na Wózkach, natomiast w Holandii odbywa się Puchar Świata w Tańcu Na Wózkach. Co dwa lata organizowane są naprzemiennie Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy.

Informacje pochodzą ze strony: http://www.ar-dance.lap.pl/