Taniec na wózkach

Twist Service Portal Taneczny

Taniec towarzyski

PRO-AM

Hip Hop

Boogie Woogie & R'n'Roll

Formacje taneczne

Taniec na wózkach

Inne tańce

Puchar Kontynentów

Dodano: 2011-09-08 | 12:48:32

W dniach 2-3 września drużyna polska w składzie: Paweł Karpiński & Joanna Reda, Norbert Kamiński & Katarzyna Błoch i Michał Ciok & Magdalena Matusiak miała przyjemność brać udział, w cyklicznym już, turnieju "Puchar Kontynentów".

Współpraca redakcyjna i foto:
Jacek Reda

Zawody te organizowane przez stronę rosyjską - międzynarodowego sędziego i zarazem trenera drużyny rosyjskiej - Konstantina Vasilieva w Sankt Petersburgu od kilku lat wpisane są na listę turniejów zaaprobowanych przez IPC. Oznacza to, że spełniają wszystkie formalne wymogi narzucone przez tę oficjalną organizację zajmującą się sportem paraolimpijskim.

Turniej podzielony był na 2 części.

Pierwszego dnia po oficjalnym i urządzonym z olbrzymim rozmachem oraz udziałem wielu przedstawicieli rządowych rozpoczęciu, w którym brali udział wszyscy niepełnosprawni tancerze (po krótkim przygotowaniu wspólnego układu choreograficznego) mieliśmy możliwość oglądać występy czterech rosyjskich grup - formacji tanecznych na wózkach - w ich podlegających ocenie pokazach.

Następnie rozpoczęły się starty pozostałej części zawodników w ich kategoriach tanecznych. Po tej części zawodów nastąpiło coś, z czym spotkałem się po raz pierwszy, a co jest moim zdaniem kapitalnym pomysłem w pełni integrującym kraje biorące udział imprezie. Oceny wystawione przez sędziów poszczególnym parom trafiły do systemu komputerowego, który podzielił startujące pary na 5 drużyn, w których znajdowali się zawodnicy z każdej kategorii tanecznej w obu stylach. Połączono to tak, że w jednej drużynie znalazły się wysoko oraz nisko oceniane pary zarówno duo jak i combi. W związku z podziałem jakiego dokonał system w jednej drużynie znaleźli się reprezentanci kilku krajów.

Po tym nastąpiła kolejna część imprezy. Rywalizowali ze sobą zawodnicy pięciu drużyn, po jednej parze na parkiecie - z zachowaniem ich kategorii. Cała "międzynarodowa" drużyna dopingowała swoich zawodników. Na zakończenie tego dnia turnieju odczytano wyniki rywalizacji. Nie najważniejsze jednak było, która drużyna wygra, gdyż w każdej z nich każde startujące państwo miało swojego przedstawiciela, co spowodowało, że odczytywany wynik przyjmowany był z podobnym entuzjazmem. Pomysł takiego podziału zawodników na drużyny w znakomity sposób przyśpieszył integrację między parami różnych krajów nawet tych, które na zawodach przeważnie trzymały się tylko własnej ekipy.

Drugi dzień zawodów

był już taki do jakich jesteśmy przyzwyczajeni i spełniał wszelkie wymogi narzucone przez IPC. Oprócz normalnych emocji związanych ze startem własnych zawodników łatwo można było zauważyć, że dopingowano również zawodników innych krajów. Była to niewątpliwie zasługa przebiegu poprzedniego dnia turnieju. Zawody zakończyły ceremonie wręczania medali. Tu na "pudłach" zauważyliśmy zdecydowaną dominację zawodników z Rosji, Ukrainy i Białorusi.

Po ceremonii dekoracji poproszono wszystkich obecnych na sali o uwagę. Odczytano oficjalne pismo IPC dotyczące zmian na miejscach medalowych Mistrzostw Świata w Hanowerze w 2010 roku związanych z przeprowadzonymi badaniami antydopingowymi. Następnie obecna na sali dyrektor IPC do spraw Tańca na wózkach Goethe Anderson wraz z organizatorem oraz sędzią głównym tamtych zawodów Michaelem Webelem wręczyli rosyjskim zawodnikom, których miejsca uległy zmianie - ich nowe medale i dyplomy.

Była to dla naszej drużyny dość przykra chwila. W związku z opisanymi zmianami Polacy są przecież Mistrzami Świata w kategorii combi latin II (Piotr Iwanicki & Nadine Kinczel), Mistrzami Świata w kategorii duo standard II (Paweł Karpiński & Joanna Reda) i Wicemistrzami Świata w kategorii duo standard II (Norbert Kamiński & Katarzyna Błoch), jednak nasze medale zostały "nowym właścicielom" przesłane pocztą po cichu bez rozgłosu. Jest to przykre, gdy patrzy się jak celebrowane są niższe miejsca przez przedstawicieli sportowych innego kraju!

Obecność podczas całych zawodów oraz czynny udział we wręczaniu medali wielu przedstawicieli władz związanych ze sportem (a nie były to przecież zawody rangi mistrzowskiej) jest doskonałym przykładem jak można propagować taniec na wózkach w kręgu osób decyzyjnych, mających wpływ na dalszy rozwój tej dyscypliny sportu. Powinniśmy podpatrzeć jak robią to sąsiedzi. Propagowanie i promocja tańca na wózkach naszym kraju jest niestety tak słaba, że na skutek wad proceduralnych polscy zawodnicy nie otrzymują żadnego stypendium i z wyjątkiem kilku zgrupowań całą resztę obciążenia finansowego za sprzęt, treningi, transport i stroje ponoszą w 100% sami ze swoich rent. Jest to żenujące jeśli ma się świadomość, że to przecież dzięki nim słyszymy Mazurka Dąbrowskiego podczas międzynarodowych zawodów, a imię Polski znane jest na całym świecie.

Po ogłoszeniu wyników

i wręczaniu medali oficjalnie zakończono turniej. Podczas zakończenia Puchar Kontynentów - będący symbolem zawodów, był przekazywany "z rąk do rąk" pomiędzy każdym ze startujących tancerzy, gdyż jak to stwierdził organizator "każdy z nich jest częścią tych zawodów i tego pucharu, więc należy on do każdego kto stanowi jego cząstkę".

Po bankiecie, który odbył się na sali, rozjechaliśmy się w dobrych humorach do hoteli, gdzie miało miejsce wiele dalszych spotkań pomiędzy drużynami. Całość imprezy można uznać za udaną, choć w związku z pewnymi organizacyjnymi niedopracowaniami spędziliśmy pierwszego dnia ponad 12 godzin na sali, co dla osób na wózkach jest bardzo męczące.

W związku z obecnością w tak wspaniałym mieście jak St. Petersburg - nazywanym często "Wenecją Północy", polska drużyna postanowiła pozostać w nim o jeden dzień dłużej. Od rana do późnej nocy zwiedzaliśmy, a i tak pozostało wiele miejsc, których niestety nie zdążyliśmy obejrzeć. Do kraju wróciliśmy 6 września po południu pełni wrażeń i w doskonałych humorach pomimo drobnych niedogodności na lotnisku.